Bashkëshortja e Zelenskyt i drejtohet me një letër medias: Lufta do vijë kudo në Europë nëse nuk e ndalim Putin. Ju siguroj që deri para dy javësh edhe unë thoja…

E veshur me një xhaketë të bardhë, foto arkive me shumë gjasë, Olena Zelenska ka preferuar të dalë me pamjen e Zonjës së Parë në një përgjigje për të gjitha mediat ndërkombëtare që këto ditë e telefonojnë për intervista. Ajo nuk ka zgjedhur asnjë ekskluzivitet, por ju është përgjigjur të gjjthave duke bërë atë që duhet, si një Zonjë e parë, në shërbim të vendit të saj përmes një panorame të shprehur e shkruar fuqishëm, sepse ajo është edhe shkrimtare.
Në letër bie në sy kërkesa e saj për NATO-n që të ndërhyjë për të mbyllur qiellin, ndërsa e mbyll atë me mesazhin e rezistencës. Ne do të fitojmë.
Letra e plotë:
Një Letër e Hapur për Median Globale nga Olena Zelenska
Kohët e fundit, një numër i madh i mediave nga e gjithë bota kanë kërkuar intervista. Kjo letër shërben si përgjigje për këto kërkesa dhe është dëshmia ime nga Ukraina.
Ajo që ndodhi pak më shumë se një javë më parë ishte e pamundur të besohej. Vendi ynë ishte i qetë; qytetet, qytezat dhe fshatrat tona ishin plot jetë.
Më 24 shkurt, të gjithë u zgjuam me njoftimin e një pushtimi rus. Tanke kaluan kufirin ukrainas, avionët hynë në hapësirën tonë ajrore, raketahedhës rrethuan qytetet tona.
Pavarësisht garancive nga organet propagandistike të mbështetura nga Kremlini, të cilët e quajnë këtë një "operacion special" - është, në fakt, vrasje masive e civilëve ukrainas.
Ndoshta më e tmerrshmja dhe më shkatërruese e këtij pushtimi janë viktimat e fëmijëve. Tetë vjeçarja Alice që vdiq në rrugët e Okhtyrka ndërsa gjyshi i saj u përpoq ta mbronte. Ose Polina nga Kievi, e cila vdiq në granatimet me prindërit e saj. 14-vjeçari Arseniy u godit në kokë nga rrënojat, dhe nuk mundi të shpëtohej sepse një ambulancë nuk mundi ta arrinte në kohë për shkak të zjarreve intensive.
Kur Rusia thotë se "nuk po bën luftë kundër civilëve", unë thërras së pari emrat e këtyre fëmijëve të vrarë.
Gratë dhe fëmijët tanë tani jetojnë në strehimore dhe bodrume me bomba. Me shumë mundësi, të gjithë i keni parë këto imazhe nga stacionet e metrosë së Kievit dhe Kharkiv, ku njerëzit shtrihen në dysheme me fëmijët e tyre dhe kafshët shtëpiake - të bllokuar poshtë. Këto janë vetëm pasoja të luftës për disa, për ukrainasit tani është një realitet i tmerrshëm. Në disa qytete familjet nuk mund të dalin nga strehëzat e bombave për disa ditë rresht për shkak të bombardimeve dhe granatimeve pa dallim dhe të qëllimshme të infrastrukturës civile.
I porsalinduri i parë i luftës, pa tavanin prej betoni të bodrumit, fryma e parë e tyre ishte në ajrin e acartë të nëntokës dhe u pritën nga një komunitet i bllokuar dhe i terrorizuar. Në këtë pikë, janë disa dhjetëra fëmijë që nuk e kanë njohur kurrë paqen në jetën e tyre.
Kjo luftë po bëhet kundër popullatës civile dhe jo vetëm me granatime.
Disa njerëz kanë nevojë për kujdes intensiv dhe trajtim të vazhdueshëm, gjë që nuk mund ta marrin tani. Sa e lehtë është të injektohet insulina në bodrum? Ose të marrësh mjekim për astmë nën zjarr? Për të mos përmendur mijëra pacientë me kancer, qasja thelbësore e të cilëve në kimioterapi dhe trajtimin me rrezatim është vonuar pafundësisht.
Komunitetet lokale në mediat sociale janë plot dëshpërim. Shumë njerëz, përfshirë të moshuarit, të sëmurët rëndë dhe ata me aftësi të kufizuara, janë përkeqësuar, janë larg familjeve të tyre dhe pa asnjë mbështetje. Lufta kundër këtyre njerëzve të pafajshmë është krim i dyfishtë.
Rrugët tona janë të mbushura me refugjatë. Shikoni në sytë e këtyre grave të lodhura dhe fëmijëve që mbajnë me vete dhimbje dhe kanë zemrat e thyera sepse lënë njerëzit e dashur dhe jetën që njihnin pas. Burrat që i çojnë në kufi derdhin lot sepse ndahen familjet e tyre, por me guxim kthehen të luftojnë për lirinë tonë. Pavarësisht të gjithave, me gjithë këto tmerre, ukrainasit nuk dorëzohen.
Agresori, Putin, mendoi se do të shkaktonte tronditje të menjëhershme me sulmet e shpejta në Ukrainë. Por ai nënvlerësoi vendin tonë, popullin tonë dhe patriotizmin e tyre. Ukrainas, pavarësisht pikëpamjeve politike, gjuhës amtare, besimeve dhe kombësive, qëndrojnë të bashkuar.
Ndërsa propagandistët e Kremlinit mburreshin se ukrainasit do t'i mirëprisnin me lule si shpëtimtarë, ato janë pritur me kokteje molotov.
Falenderoj qytetarët e qyteteve të sulmuara, të cilët janë koordinuar për të ndihmuar ata që janë në nevojë. Ata që vazhdojnë të punojnë - në farmaci, dyqane, transport publik dhe shërbimet sociale - duke treguar se në Ukrainë, jeta fiton. I jam mirënjohëse atyre që kanë ofruar ndihmë humanitare për qytetarët tanë dhe ju falënderoj ju për mbështetjen tuaj të vazhdueshme. Dhe fqinjëve tanë që kanë hapur bujarisht kufijtë e tyre për të siguruar strehim për gratë dhe fëmijët tanë, faleminderit që i mbani ato të sigurta, në një kohë që agresori nuk na lejon ta bëjmë këtë.
Për të gjithë njerëzit në mbarë botën që po mblidhen për të mbështetur Ukrainën. Ne ju shohim! Ne jemi këtu duke parë dhe e vlerësojmë mbështetjen tuaj.
Ukraina dëshiron paqe. Por Ukraina do të mbrojë kufijtë e saj. Do të mbrojë identitetin e saj. Këto synime nuk do të mposhten kurrë.
Në qytetet ku granatimet vazhdojnë, ku njerëzit e gjejnë veten nën rrënoja, të paaftë të dalin nga bodrumet për ditë të tëra, na duhen korridore të sigurta për ndihma humanitare dhe evakuimi i civilëve në vende të sigurta. Ne kemi nevojë që ata që janë në pushtet të mbyllin qiellin tonë!
Mbyllni qiellin dhe ne do ta menaxhojmë vetë luftën në terren.
Ju bëj thirrje media të nderuara: vazhdoni të tregoni se çfarë po ndodh këtu dhe vazhdoni të tregoni të vërtetën. Në luftën e informacionit që po zhvillohet nga Federata Ruse, çdo pjesë prove është ka rëndësi jetike.
Dhe me këtë letër, unë dëshmoj dhe i them botës: lufta në Ukrainë nuk është luftë që po bëhet "diku atje". Kjo është një luftë në Evropë, afër kufijve të BE-së. Ukraina po ndalon forcën që mund të hyjë në mënyrë agresive në qytetet tuaja nesër me pretekstin se do të shpëtojë civilët.
Javën e kaluar mua dhe njerëzve të mi, kjo do të na dukej si ekzagjerim, por është realiteti në të cilin po jetojmë sot. Dhe ne nuk e dimë se sa do të zgjasë. Nëse ne nuk e ndalim Putinin, i cili kërcënon të nisë një luftë bërthamore, nuk do të ketë vend të sigurt në botë për asnjërin prej nesh.
Ne do të fitojme. Për shkak të unitetit tonë. Unitetit ndaj dashurisë për Ukrainën. Lavdi Ukrainës!