'T’i kesh të gjitha' ka qenë gjithmonë një matëse e dobët e suksesit
E Hënë 30 Janar 2023, 14:57
TiranaPost
Anne-Marie Slaughter/ Është koha për të hequr dorë nga ideja për t’i "pasur të gjitha". Fraza, e popullarizuar nga Helen Gurley Brown e Cosmopolitan, kapi qëllimin për të cilin aspironin shumë gra si unë në vitet 1970 dhe 1980. Ne donim të kishim të njëjtën karrierë si baballarët tanë, pa hequr dorë nga jeta familjare që kishin pasur shumë nga nënat tona. Por ky version i feminizmit ishte shumë i ngushtë. Një dekadë më parë, shkrova një artikull duke shpjeguar dilemën që më kishte shtyrë të lija punën time në Departamentin e Shtetit të SHBA-së. Për habinë time, u bë virale. Eseja titullohej "Pse gratë ende nuk mund t'i kenë të gjitha", duke u fokusuar në ndryshimet kryesore që shoqëria ende duhet të bëjë për t'u përshtatur me nevojat e grave që punojnë. Që atëherë, autorët, kineastët dhe shkrimtarët kryesorë kanë luftuar me frazën e diskutueshme, por kanë vazhduar ta përdorin atë.
Shikoni artikullin e Cosmo-s për 40-vjetorin e librit të Gurley Brown që pyet: "Çfarë do të thotë në të vërtetë t’i kesh të gjitha në 2022?" Në vitin 2023, përgjigja është se vetë fraza është një mënyrë e shurdhër, dëshpëruese dhe thellësisht seksiste për të krijuar debatin për punën dhe familjen – dhe për udhëheqjen. Njerëzit në mbarë botën me sa duket pajtohen, duke patur parasysh disa nga reagimet ndaj pasqyrimit mediatik të dorëheqjes së Jacinda Ardern si kryeministre e Zelandës së Re.
Standardet e dyfishta që vërtiten rreth trajtimit të Ardernit janë skandaloze. Nëse një udhëheqës mashkull me një fëmijë të vogël do të kishte dhënë dorëheqjen, duke përmendur djegien profesionale, pas pesë vjet e gjysmë të udhëheqjes së një kombi nëpër kriza të shumta, do të ishim futur në një debat për shëndetin mendor pas pandemisë. Nëse ai do të kishte thënë se do të largohej për të kaluar kohë me familjen, do të kishte pasur spekulime të përhapura për një skandal të fshehur. Megjithatë, kur një udhëheqëse grua thotë se nuk i ka mbetur më gjë për të dhënë, shumica e mediave supozojnë se kjo është për shkak se ajo dëshiron të kalojë më shumë kohë në shtëpi, pjesërisht për të lehtësuar fajin që duhet të ndiejë duke mos qenë me fëmijët e saj.
BBC përdori titullin: "Jacinda Ardern jep dorëheqjen: A mund t'i kenë gratë vërtet gjithçka?" Mjaft. Të gjitha qeniet njerëzore që punojnë dhe kanë të dashur që kanë nevojë për kujdes, ndjejnë tërheqjen e ndarjes së kohës mes punës dhe familjes. Gratë e ndiejnë atë më intensivisht sepse shoqëria pret që ato të jenë kujdestare – dhe i qorton ato kur nuk janë. Gjatë gjithë mandatit të saj, Ardern ka qenë pioniere e një stili shumë më njerëzor të udhëheqjes.
Ajo solli foshnjën e saj tre muajshe në asamblenë e përgjithshme të OKB-së dhe nxori në dukje faktin se shumë foshnja ushqehen me gji nga nënat e tyre.
Pas sulmit vdekjeprurës të vitit 2019 në dy xhamitë e Christchurch, ndjeshmëria e Ardernit ishte një model për të gjithë liderët që lundronin në kriza të tmerrshme njerëzore. Dhe në të njëjtin vit ajo u përpoq në mënyrë eksplicite për të ripërcaktuar metrikën e një ekonomie të shëndetshme, me publikimin e "Buxhetit të mirëqenies" së Zelandës së Re. Qeveria e saj synonte të trajtonte problemet sociale duke shikuar përtej masave tradicionale si PBB-ja dhe shifrat e punësimit. Buxheti i dha prioritet shëndetit mendor, mirëqenies së fëmijëve dhe mbështetjes për popullatat indigjene Maori dhe Pasifika.
Nga mirëqenia kombëtare te veprimi i saj i shpejtë dhe vendimtar për të mbrojtur njerëzit nga Covid-19, Ardern fitoi besimin e njerëzve në Zelandën e Re duke u zgjedhur dy herë.
Vendimi i saj për t'u dorëhequr dhe shpjegimi i saj i sinqertë, nuk është pjesë e lidershipit femëror, por i udhëheqjes njerëzore. Pra, nëse nuk jemi të përgatitur për të zbatuar të njëjtin standard për burrat, le ta përjashtojmë frazën "t’i kemi të gjitha" nga fjalori ynë. Ka kaluar shumë kohë për të kaluar te pyetja shumë më interesante: si mund të ripërcaktojmë metrikën e suksesit për të gjithë ne – qofshin liderë individualë apo ekonomi të tëra – në mënyrë që të mund të krijojmë vend për kujdes dhe mirëqenie krahas konkurrencës dhe ambicjes
*Anne-Marie Slaughter është shefe ekzekutive e think-tank dhe një redaktore kontribuese e FT-së
