Për pak humba jetën nga 'sindroma e zemrës së thyer'. Ja pse edhe ju mund të jeni në rrezik

E Mërkurë 6 Shtator 2023, 21:09 TiranaPost

Nga Melisse Lombard/ "Shpresoj se po kujdesesh për veten."

Kjo është fraza që më vjen prej vitesh - nëpër mesazhet e mia, DM-të dhe postat zanore të LinkedIn.

Babai im dhe gjyshja nga nëna vdiqën të dy nga kanceri në të njëjtin vit, unë kam ndërruar shtëpi tre herë që nga mbarimi i Kolegjit dhe kam humbur tre punë.

Djali im 3-vjeçar u diagnostikua me një epilepsi të rrallë, të vështirë për t'u kontrolluar; dhe dola pozitiv për COVID-in në ditëlindjen time.

Miqtë e mi më kanë quajtur "luftëtare", "një superhero të jetës reale" dhe "mbretëresha e përballjes". Dhe ndërsa unë nuk e di nëse ato janë emërtime të merituara plotësisht në një vend ku pothuajse 38 milionë njerëz jetojnë nën kufirin e varfërisë.

Pasi u godita vazhdimisht me disa nga ngjarjet më stresuese të jetës, vazhdova të bëja plane ku të mundja. Fillova biznesin tim dhe caktova një operacion plastik që e kisha menduar për një kohë të gjatë. Isha e emocionuar për rezultatet e pritura pasi shikoja një trup pas lindjes që mezi e njoha për më shumë se tre vjet.

Kështu, më 17 janar 2023, në orën 5:30 të mëngjesit, mbërrita në spital për operacionin tim. Një natë më parë, me gjysmë shaka i thashë mamasë sime dhe bashkëshortit tim, Pearse: "Nëse më ndodh diçka, ju dua!"

"Do të jesh mirë!" U përgjigjën të dy me shpejtësi.

"E di, e di," thashë. "Unë thjesht po e them atë."

Më vendosën në sektorin numër 13 për përgatitjen e operacionit. Pyesja me zë të lartë Pearse në telefon nëse ky ishte fat i keq. Ne qeshëm shpejt për këtë dhe më pas erdhi koha që unë të shkoja në dhomën e induksionit.

Ekipi i anestezisë më dha disa ilaçe për të qetësuar nervat e mia, më futën në sallën e operacionit dhe më vunë në gjumë.

Rreth 10 minuta më vonë, gjithçka shkoi keq.

Pulsi im pushoi. Ata filluan CPR.

Pas disa minutash, ata mundën të më ringjallnin dhe u transferova urgjentisht në laboratorin e kateterizimit të zemrës.

Kur rifitova vetëdijen më vonë atë ditë, mësova se isha në njësinë e kujdesit intensiv kardiak, ku qëndrova për pjesën tjetër të javës duke u rikuperuar nga rikthimi në jetë, duke iu nënshtruar testeve invazive kardiake.

"A jeni nën ndonjë stres të rëndësishëm?" Një nga kardiologët më pyeti në mëngjes.

Unë e vështrova me sy të zbrazët.

Mendova për të gjitha ditët kur edhe katër ilaçe anti-epileptike nuk mund ta ndalonin djalin tonë që të kishte afro 1000 kriza. Mendova për dietën e tij mjekësore ketogjenike që kërkon që ne të peshojmë me kujdes çdo kafshatë ushqimi deri në të dhjetën e gramit.

Mendova të humbisja punën time gjashtë muaj më parë në lumin e pafund të pushimeve nga puna.

Mendova për babanë tim – një ish-anesteziolog pediatrik – dhe sa doja që ai të ishte aty për të më thënë se gjithçka do të ishte në rregull.

Në fund, funksioni im i zemrës u kthye në normalitet dhe ekipi im mjekësor përjashtoi çdo gjendje kardiake, përveç një: kardiomiopatia e stresit, e njohur gjithashtu si " sindroma e zemrës së thyer ". Është një gjendje komplekse në të cilën muskuli i zemrës dobësohet shpejt, por përkohësisht, shpesh si rezultat i stresit të fortë emocional ose fizik.

Sipas kardiologes time, Dr. Anna C. O'Kelly, rasti im, si shumë raste të kardiomiopatisë së stresit, nuk është i qartë –– dhe ka të ngjarë të jetë multifaktorial.

"Është e vështirë të dihet se cila erdhi e para," tha Dr. O'Kelly. “A keni zhvilluar kardiomiopati stresi nga të gjithë stresorët e shumtë të jetës që keni... të cilët ju vendosin 'në rrezik' për arrest kardiak? Apo trupi juaj ndërveproi keq me anestezinë që çoi në arrest kardiak, i cili më pas shkaktoi një kardiomiopati stresi?”

Roli i stresit që ka luajtur në situatën time është një mister me të cilin jam ende duke u përballur shumë. Dhe një mister zhgënjyes me këtë, sepse ndërsa unë ndoshta kisha stres mbi mesataren në jetën time, nuk po e lija thjesht të kalonte pa kontroll.

Unë jam vizituar rregullisht me një terapist që kur ka vdekur babai im, kam testuar shumë teknika të menaxhimit të stresit gjatë viteve dhe jam tepër e vetëdijshme për atë që po bëj (ose nuk po bëj) çdo ditë për të forcuar shëndetin dhe mirëqenien time mendore.

*Huffington Post