Aktualitet

Dy skenarët e mundshëm të Trump: Pse e njohu Jeruzalemin

Në një lëvizje të vetme, Presidenti amerikan Donald Trump e ka kthyer politikën e Uashingtonit në një çështje të nxehtë të kundërshtuar nga shumë liderë në botë: Statusin e Jerusalemit. Njohja e Jeruzalemit si kryeqytet i Izraelit është një gjest thellësisht simbolik që ka shkaktuar reagime në shumë kryeqytete botërore. Kritikuesit po spekulojnë për motivet e vërteta të një vendimi të tillë të ‘politikës së jashtme shpërthyese’.

Një skenar i parë i mundshëm tregon rolin e ‘fanatikëve ungjillorë’, një forcë e konsiderueshme politike që luajti një rol kyç në fitoren e Trump. Për shumë dekada, të krishterët konservatorë kanë shtyrë kandidatët presidencialë të angazhohen për të lëvizur ambasadën amerikane në Jeruzalem nëse do zgjidheshin. Ungjillorët besojnë në Ardhjen e Dytë të Krishtit dhe duan të përshpejtojnë realizimin e profecisë. Në sytë e tyre, Jeruzalemi merr dimensione mitike, sepse ata besojnë se ajo do të vendosë skenën për një konflikt global që do të sjellë në fund të fundit botën. Të krishterët ungjillorë përbëjnë rreth 30 % të popullsisë amerikane, edhe pse jo të gjithë besojnë në këto profeci. Fanatikët, megjithatë, kanë shumicën e fuqisë politike.

Një skenar i dytë bazohet në taktikën e negocimit të markës tregtare të Trump, siç përcaktohet në librin e tij "Trump: The Art of the Deal". Ideja është që presidenti i SHBA-së t'i shtyjë gjërat në kufi për të arritur një zgjidhje paqësore mes izraelitëve dhe palestinezëve. Ai po e lejon mesa duket për një periudhë prej një apo dy vjetësh, sepse lëvizja e ambasadës do kërkojë pak kohë, duke shpresuar që të dyja palët do arrijnë një zgjidhje ndërkohë, prapa skenave. Zyrtarët e Shtëpisë së Bardhë që promovojnë këtë teori pohojnë se palestinezët, për arsyet e tyre të brendshme, nuk kanë treguar absolutisht fleksibilitet në vitet e fundit ndaj nismave të ndryshme të paqes të Uashingtonit. Sipas mendimit të tyre, perspektiva e lëvizjes së Ambasadës  amerikane nga Tel Avivi në Jerusalem, do t'i detyrojë ata të braktisin qëndrimin e tyre të vijës së ashpër dhe të bien dakord për një zgjidhje kompromisi.

Skenari i parë tingëllon i çuditshëm, por jo. Politika amerikane shpesh është e ndikuar nga interesat dhe grupet që udhëhiqen nga axhenda e tyre. Nëse është kështu, atëherë kemi të bëjmë me një degjenerim gradual të politikës së jashtme amerikane që do të shfaqet në fusha të tjera. Nëse skenari i dytë është në lojë, atëherë ekziston një rrezik serioz. Për shkak se nuk është e sigurt se taktikat e negociatave të një biznesmeni të Manhatanit do të provohen të jenë të mençura dhe efektive në kutinë që është Lindja e Mesme. Kathimerini, Alexis Papachelas. Tiranapost.al E.B